Πάει ο παλιός ο χρόνος, ας γιορτάσουμε παιδιά…..και του χωρισμού ο πόνος, ας κοιμάται στην καρδιά!
Πόσο με θλίβει αυτός στίχος, σαν να θέλει κάποιος να κουκουλώσει για άλλη μία φορά πόνους και χωρισμούς, πληγές και λάθη. Θα μείνω, στο ας γιορτάσουμε παιδιά….
Σκέφτομαι κάθε 31, τί θέλω να αφήσω πίσω, τί θέλω να πάρω μαζί μου στην καινούρια χρονιά και τί κουβαλάω. Καταλήγω κάθε μα κάθε χρονιά, ότι δεν θα αλλάξουν και πολλά αφού εγώ είμαι υπεύθυνη για τα περισσότερα που συμβαίνουν μέσα μου και γύρω μου, αλλά παρακαλάω να μην μου πάρει η καινούρια χρονιά ανεπιστρεπτί ανθρώπους, καταστάσεις και πράγματα. Να πάρει όμως και να σηκώσει ότι μου έκανε κακό. Ανθρώπους, καταστάσεις, πράγματα.
Κάθε χρόνο κάνεις λίστα και γράφεις: θα γίνω κοινωνικός, θα αλλάξω στέκια, θα βρω νέες παρέες, θα αδυνατίσω, θα βρω τον έρωτα, θα αγαπήσω, θα κάνω παιδί, θα αλλάξω δουλειά, θα βγάλω λεφτά. Κάθε χρόνο. Και μετά; Τί γίνεται και όλα παραμένουν σε λίστα και όχι σε πραγματοποίηση;
Τα μικρά παιδιά ζητάνε από τον Άγιο Βασίλη παιχνίδια να παίζουν και πράγματα που είναι σίγουρα ότι δεν θα τους πάρουν οι γονείς τους. Οι γονείς- Αγιοι Βασίληδες, παίρνουν στα παιδιά τους ότι σχεδόν έχουν ζητήσει, με το ίδιο άλλοθι. Το έφερε ο Άγιος! Και τα παιδιά και οι γονείς, κατά βάθος ξέρουν την αλήθεια. Δεν υπάρχει Άγιος Βασίλης, αλλά υπάρχει Άγιο Πνεύμα Χριστουγέννων, που με βάση την αγάπη και την παροχή χαράς, δε χαλάει χατηράκια.
Εμείς οι ενήλικες από την άλλη, αν δεν έχουμε ξεχάσει τον εαυτό μας και πραγματικά θέλουμε να ζητήσουμε κάτι από τον Άγιο Βασίλη, ας πρωτοτυπήσουμε φέτος.
Ζήτα την αγάπη απλόχερα και γενναιόδωρα. Ζήτα να έχεις τη δύναμη να την αναγνωρίσεις και να την ανταποδώσεις.
Ζήτα την ευελιξία να βρίσκεις τρόπο να κάνεις τη δουλειά σου ευχάριστη και όχι καταναγκαστικό έργο. Θα έρθει η στιγμή που θα κάνεις επιτέλους αυτό που αγαπάς, χωρίς να το έχεις σε λίστα.
Ζήτα την αποφασιστικότητα να κοιτάξεις τον άνθρωπο δίπλα σου όπως είναι αληθινά και όχι όπως θα ήθελες να είναι. Οι σύντροφοί μας δεν αλλάζουν, έτσι ήταν από την πρώτη στιγμή που ήρθαν στη ζωή μας. Εμείς αλλάξαμε!
Ζήτα την ευστροφία να αναγνωρίζεις ποιοι είναι φίλοι σου και ποιοι προσποιείσαι ότι είναι, εξυπηρετώντας σκοπούς. Λίγοι οι φίλοι, πολλοί οι γνωστοί, άπειροι οι γύρω μας. Μη θυμώνεις πια.
Ζήτα την αντοχή να κοιτάξεις τα παιδιά σου σαν μικρά γλυκά ανθρωπάκια και όχι σαν τη μικρογραφία που μισείς αλλά αναγκάζεσαι ν αγαπάς. Ο τρόπος που αντιμετωπίζουμε τα παιδιά μας, είναι συνήθως η αντανάκλαση του συναισθήματος που έχουμε για τον σύντροφό μας. (ναι, αλήθεια είναι, ξανακοίτα προσεκτικά τις αντιδράσεις σου)
Ζήτα, επιτέλους φέτος, χρόνο μόνο για σένα. Και τη σύνεση να τον αξιοποιήσεις, ακόμη και αν είναι ένα μισάωρο μέσα στη μέρα ή τη νύχτα.
Ζήτα τη σοφία να ακούς, τη γνώση να βλέπεις, την ευαισθησία να πιάνεις, την απόλαυση να γεύεσαι και τη χαρά να οσμίζεσαι. Αξιολόγησε και αξιοποίησε όλες σου τις αισθήσεις.
Ζήτα να αποδράσεις.
Ζήτα τα κλειδιά να ανοίξει η όποια φυλακή είσαι κλεισμένος.
Ζήτα να βρεθεί εκείνο το τίποτα που από αυτό γίνεται ο Παράδεισος, μπες μέσα και απόλαυσέ τον!
Καλή Χρονιά να έρθει να μας βρει!