Άρθρα

Το πιο εύκολο είναι να χωρίσεις. Να τα τινάξεις όλα στον αέρα και να φύγεις τρέχοντας, γυρεύοντας καινούριες περιπέτειες. Το δυσκολότερο όμως είναι να μείνεις, να παλέψεις, να δοκιμάσεις και να μετά ν αποφασίσεις τί θα κάνεις με αυτή τη σχέση, με τον εαυτό σου και με όλα και όλους όσους εμπλέκονται. Κοινωνία, οικονομικό, παιδιά, γονείς, δουλειά. Ναι, έχουν θέση όλοι αυτοί στον χωρισμό σου, άσχετα αν λες εμένα δεν με νοιάζει τίποτα,δεν θα μου πει κανείς τί να κάνω. Δεν θα σου πουν, έχεις δίκιο...

Όταν ήμασταν μικροί και κάναμε κάτι όχι και τόσο ωραίο…έλεγε η μάνα μας. Καλά, γύρνα σπίτι να δεις τί σε περιμένει. Ή το ακόμη καλύτερο : να παρακαλάς να μη γυρίσει νωρίς ο πατέρας σου γιατί τότε δεν ξέρεις τί σε περιμένει….

Και εμείς τρομάζαμε και γυρνούσαμε σπίτι με την αίσθηση ότι πραγματικά δεν ξέραμε τί μας περίμενε. Βέβαια, οι περισσότερες φορές ήταν φούσκες, διότι δεν μας περίμενε τίποτα. Ούτε θυμωμένος πατέρας, ούτε τιμωρίες, ούτε φωνές. Το απόλυτο τίποτα. Ούτε καν η μάνα με ύφος. Δεν...

Ο Καρκίνος, έχει πολλά ονόματα. Από κείνο, η κακιά αρρώστια, η επάρατη νόσος, το κακό, η παλιοαρρώστια, ή χωρίς να αναφερθεί τίποτα, μόνο η σιωπή.

Και μόνο στο άκουσμά της, δημιουργούνται συναισθήματα, πράξεις, δράσεις και αντιδράσεις που δεν τολμούμε να εκφράσουμε.

Ο καρκίνος, είναι ένα θέμα γεμάτο αγκάθια, δύσκολο και κρύβει μέσα του πολύ πόνο, φόβο, θλίψη και μοναξιά.

Ακόμη και στις μέρες μας...

Κλείνεις τα μάτια. Βλέπεις τον εαυτό σου και χαμογελάς. Έχεις ύφος απόλυτης ικανοποίησης και ευτυχίας. Τα ανοίγεις. Πιάνεις δουλειά να γίνει το όνειρο πραγματικότητα!

Από μικροί κάνουμε όνειρα. Πολλά δικά μας, ακόμη περισσότερα άλλων, αλλά σημασία έχει να κάνουμε όνειρα. Να μην στερούμαστε την ικανότητα εκείνη να θέλουμε για τον εαυτό μας. Και ονειρευόμασταν μικροί να σπουδάσουμε. Το κάναμε. Να κάνουμε παιδιά. Τα κάναμε. Να έχουμε φίλους. Το κάναμε. Να έχουμε δουλειά, να έχουμε λεφτά, να...