
Οι στεγνοί άνθρωποι.
Πριν από αρκετά χρόνια, είχα μία θεραπευόμενη, που όταν έβλεπε τα λουλούδια μου, χαιρόταν και τα θαύμαζε. Κάποια στιγμή, μου ζήτησε να κόψει ένα για να το μεταφυτέψει και με μεγάλη μου χαρά, την άφησα να το κάνει. Δεν έπιασε ποτέ το λουλούδι της, και το δικό μου μαράθηκε μια εβδομάδα μετά. Μέσα στη θεραπεία της, είχε ένα και μοναδικό σύμπτωμα. Μύξες. Πολλές μύξες, θαρρείς και είχε ανοίξει και δεν μπορούσε με τίποτα να σταματήσει την καταρροή. Ο γιατρός της είχε πει ότι δεν βρίσκει κάτι και να κάνει υπομονή και εγώ της είπα ότι έφτασε ο καιρός να δει πόσα κρατάει μέσα της και δεν τα επιτρέπει να βγουν. Σταμάτησε τη θεραπεία, αφού πρώτα μάλωσε μαζί μου και δεν μου ξαναμίλησε ποτέ.
Μέσα στη θεραπεία, είναι όλα συμβολικά...